مثل اون وقتا هنوز دلم برات لك مي زنه

حسرت داشتن تو ، پير شده ، عينك مي زنه

صورتم سرخ شده بود ، اما حالا کبود شده

جدايي يه عمر داره توي اون چك مي زنه

اوني که من نمي خواستمش ولي منو مي خواست

منو مي بينه يه وقت ، دوباره چشمك مي زنه

يادته مشروط دوست داشتن تو شدم يه عمر ؟

هنوزم کامپيوتر داره برام تك مي زنه 

ديشب از خواب پريدم خوب شد ، آخه ديدم يكي

داره به ماشين تو ، هي گل ميخك مي زنه

تو که تنها نبودي ، يكي پيشت نشسته بود

بگذريم اين دل من هميشه با شك مي زنه

اوني که بهم مي گفت دوست دارم دوسم نداشت

ديده بودم واسه ي دختره سوتك مي زنه

تو زياد دوسم نداشتي ، خوب مقصر نبودي

کي مياد امضا زير قول يه کودك مي زنه ؟

نه که بچه ها بدن ، پاك و زلاله قلبشون

ولي نبض عقلشون يه قدري کوچك مي زنه

فكر نكن فقط تويي رسمه يه وقتا حوصله

ميره آسمون ، خودش رو جاي لك لك مي زنه

دختر همسايه مون ، نمي دونه دوس نداري

داره دور قاب عكست گل و پولك مي زنه

نه که فكر کني به تو نظر داره ، مي کشمش

مثلا داره رو زخمام گل پيچك مي زنه

کارش اين نيس ، طفلكي شب تا سپيده مي شينه

گل و بوته و شكوفه روي قلك مي زنه

راستي من چرا تو نامم اينا رو به تو مي گم

نمي گم گوشاي رؤيام ديگه سمعك مي زنه 

نامه مو جواب نده ، دوسم نداشته باش ولي

نذا اصلا نزنه قلبي که اندك مي زنه

پيش هيچ کسي نرو ، حلقه دس کسي نكن

چون گناهه ، من هنوز دلم برات لك مي زنه